ใครเล่าจะรู้ ที่เราคู่กัน
นั้นเป็นเพราะบังเอิญ หรือฟ้าจงใจ
กำหนดจากฟ้า ให้เราชิดใกล้
แล้วใยสองหัวใจ เหมือนยังไกลกัน
สองคนไม่ลงตัว สองใจนั้นไม่ลงเอย
สองเราเหมือนไม่เคยเข้าใจ
สองคนกว่าจะรัก ต้องรอถึงเมื่อไร
ที่รักของเรา จะสดใจเสียที
ต่อหน้าเราทำเป็นคนไม่รัก
แต่ลึกในใจเราเองก็รู้
เราไหวหวั่นทุกนาที ที่เราอยู่ใกล้กัน
ต่อหน้าเราทำเป็นคนไม่รัก
แต่ลึกในใจเราเก็บคำนั้น
ได้แต่บอกว่าสักวัน
คำว่าเรารักกันคงจะเปิดเผย
คนหนึ่งยังร้อน อีกคนร้อนไป
ไม่ยอมให้หัวใจ หันมาพูดกัน
คนหนึ่งเป็นน้ำ อีกคนน้ำมัน
เคล้ากันสักเท่าไร ก็ไม่เข้ากัน
สองคนไม่ลงตัว สองใจนั้นไม่ลงเอย
สองเราเหมือนไม่เคยเข้าใจ
สองคนกว่าจะรัก ต้องรอถึงเมื่อไร
ที่รักของเรา จะสดใจเสียที
ต่อหน้าเราทำเป็นคนไม่รัก
แต่ลึกในใจเราเองก็รู้
เราไหวหวั่นทุกนาที ที่เราอยู่ใกล้กัน
ต่อหน้าเราทำเป็นคนไม่รัก
แต่ลึกในใจเราเก็บคำนั้น
ได้แต่บอกว่าสักวัน
คำว่าเรารักกันคงจะเปิดเผย
สองคนไม่ลงตัว สองใจนั้นไม่ลงเอย
สองเราเหมือนไม่เคยเข้าใจ
สองคนกว่าจะรัก ต้องรอถึงเมื่อไร
ที่รักของเรา จะสดใจเสียที
ต่อหน้าเราทำเป็นคนไม่รัก
แต่ลึกในใจเราเองก็รู้
เราไหวหวั่นทุกนาที ที่เราอยู่ใกล้กัน
ต่อหน้าเราทำเป็นคนไม่รัก
แต่ลึกในใจเราเก็บคำนั้น
ได้แต่บอกว่าสักวัน
คำว่าเรารักกันคงจะเปิดเผย
ได้แต่รอว่าสักวัน
คำว่าเรารักกันคงจะเปิดเผย